Koprivnice - relacja Wojtka (autor Wojciech Nowak)

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: Aktualności; Utworzono: Niedziela, 22 czerwiec 2014 14:55; Poprawiono: Piątek, 11 lipiec 2014 12:02; Opublikowano: Niedziela, 22 czerwiec 2014 14:55; Darek Kaptur; Odsłony: 1814

Po przejściu całego aktu twórczego Wojtek stworzył relację z wyjazdu klubowego do Koprivnic (9-10 maj 2014). Dla niego był to pierwszy wyjazd w to miejsce i pierwszy kontakt z ludźmi z Vanaivan. Jak to widział przeczytacie poniżej.

Darek

Powitał nas słoneczny i dość wietrzny dzień. Białe i szare płyty marmuru ( wygląda mi to na marmur ) w kamieniołomie zaczęły przyjemnie grzać ( potem nieprzyjemnie ), gdy słońce oparło się o nie swoim majestatem. Można było ściągnąć polary i zacząć napieranie …
Aby umożliwić zabawę mniej doświadczonym, Wojtek Kornel zaczął zakładać punkty wykorzystując wędkowanie i posiłkując się sąsiednią trasą (stopień trudności 4)– na prawo od naszej lanovki, która dzięki uskokowi płyt marmuru pozwoliła mu na w miarę swobodne wspinanie połączone z wiszeniem i przygotowanie asekuracji.
Trasa, która była naszym celem ma jedną zasadniczą cechę – brak uchwytów, a te nieliczne, które ocalały lub zostały wydrapane z narażeniem paznokci na szwank są już nieźle „wyślizgane”, bo przecież chwycić czegoś się trzeba lub w coś wstawić but wspinaczkowy – jeden bo drugiego nie ma szans… Na szczęście malownicza rysa przebiegająca przez połowę długości pozwala na zakotwiczenie się w materii - i tego, kto ma dość siły na rozpychanie się w szczelinach, poniesie ku górze spełnionych ambicji do celu jakim jest wąska półka na samej górze, a nad nią zakończenie asekuracji – do miejsce z którego można zacząć kontrolowany, samodzielny zjazd – w wypadku Wojtka Kornela, lub bezpieczny powrót Leona do podnóża ściany kamieniołomu. Słowem około 15 m niezapomnianych wrażeń, w górę i w dół. Tak więc LADIKOVA (V+) i NAROVNANI (V) została zdobyta. Całość przejścia ze szpejeniem się i posprzątaniem po sobie to 2 godziny.
Dalsze atrakcje czekały na nas po drugiej stronie Koprzywnic na zawodach rodzinnych u Naszych Czeskich Przyjaciół… Słowem dla każdego coś: można było wciągnąć swoja Żonę na wyższy poziom, można było złapać piłki rzucane przez jadącego tyrolką i oczywiście odbyć wspinaczkę z zawiązanymi oczami, co nie wiem czemu trafiło akurat na mnie. Taka wspiaczka ma swoje zalety – nie widać ile do dołu … Wszystkie linowe konkurencje zostały pobite ( moim zdaniem ) przez nową dyscyplinę sportu pt. „łapanie piłek tenisowych do miski” ( beczki w wypadku dorosłych ), rzucanych oczywiście z zawiązanymi oczami, słowem śmiechom nie było końca co widać na twarzach naszych dzieci …
Na pewno wrócimy jeszcze do Koprzywnic – do kamieniołomu, parku linowego, do muzem techniki ( zakłady Tatry ) i Naszych Nowych Przyjaciół …
Uczestniczyli: rodzinka Kornel w osobach: Ania, Wojciech, Ada, Kuba i rodzinka Nowak w osobach: Małgosia, Wojtek, Leon, Maksio oraz inni … Pozdrawiam