Skała Apteka (S. Podlesickie)- Topo rejonu wspinaczkowego 2012

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: Topografie rejonów wspinaczkowych; Utworzono: Piątek, 28 grudzień 2012 16:29; Opublikowano: Piątek, 28 grudzień 2012 16:29; Dariusz Tim; Odsłony: 10330

Skała Apteka to potężny masyw skalny przypominający swoim wyglądem mury obronne wielkiego zamczyska.

Ze względu na wystawę ściany Apteki możemy podzielić na pięć części: Ściankę Południowo-Zachodnią, Ścianę Południową, Ścianę Wschodnią, Ścianę Północno-Wschodnią i Ścianę Północno-Zachodnią. Najbardziej imponująco przedstawia się środkowa i dolna część Ściany Wschodniej oraz Ściana Północno-Wschodnia. Długości dróg dochodzą tutaj do 30 metrów i prezentują bardzo górski charakter. Znajdziemy tu sporo linii do prowadzenia na własnej asekuracji, w tym wiele kursowych, a także kilkanaście świeżo ubezpieczonych dróg o szerokim przekroju trudności - od czwórki do sześć czwórki. Możemy również wspinać się tu na kilku liniach i wariantach dwu wyciągowych. Ten sektor Apteki jest polecany na letnie, upalne dni. Z kolei najbardziej sportowo przedstawiają się: Ścianka Południowo-Zachodnia (10 m wysokości) i Ściana Południowa (12 – 18 m wysokości), gdzie na całej długości skały co dwa, trzy metry znajdziemy rządki nowych ringów. Tam też koncentruje się główny ruch aptekarski. W dni wolne od pracy bywa tu naprawdę tłoczno. Wystawa tej części skały sprawia, że optymalnie nadaje się ona do wspinania wiosną i jesienią. Latem może być zbyt uciążliwie, chociaż cień drzew daje trochę ukojenia przynajmniej asekurantom. Najmniej interesująca jest Ściana Północno-Zachodnia i górna część Ściany Wschodniej poza Południowo-Wschodnim Filarem gdzie znajduje się kilka dróg kursowych. Od zachodu Apteka jest połoga i porośnięta lasem i to tędy możemy łatwo osiągnąć wierzchołki wszystkich ścian.

                     Skała Apteka i Skały Rzędkowic widziane z Kołoczka (fot. D. Tim)


                                     Skała Apteka i G. Kołoczek od strony Skał Rzędkowickich (fot. D.Tim)

Dojście
Samochód możemy zostawić w dwóch miejscach: albo na parkingu przy Centrum Dziedzictwa Przyrodniczego i Kulturowego Jury, około 1500 metrów za Podlesicami jadąc od Kroczyc, lub na poboczu drogi, jeszcze około pięćset metrów za wspomnianym parkingiem, w pobliżu leśnej drogi ze znakiem zakazu ruchu (patrz mapka). Jeżeli wybierzemy pierwszą opcję, z parkingu kierujemy się na zachód przez młody las w kierunku Turni Motocyklistów, mijając ją nie zmieniamy kierunku i idziemy dalej na zachód niewyraźną ścieżką najpierw przez łąkę a później przez las równolegle do drogi Kroczyce-Żarki. Po około piętnastu minutach od wyruszenia docieramy pod Wschodnią Ścianę Apteki. Jeśli zaparkujemy na poboczu drogi, udajemy się leśną dróżką na południe. Przez około dwieście metrów droga prowadzi nas prosto, lekko pod górkę po czym skręca w prawo skąd ukazuje się nam imponująca Wschodnia Ściana Apteki.

Krótka historia eksploracji
Pierwszym eksploratorem Skały Apteki był Zdzisław Dziędzielewicz, który w latach pięćdziesiątych dwudziestego wieku wraz z towarzyszami poprowadził tutaj wiele dróg. Do najbardziej znanych należą: Droga Klasyczna (V+), Przez Dziuple (VI-) oraz Duża Kaskada - Prawym Pęknięciem (VI-). Lata sześćdziesiąte nie przyniosły otwierania nowych dróg na Aptece. Działalność wspinaczkowa koncentrowała się wówczas w bardziej popularnych, okolicznych rejonach - Górze Zborów, Kołoczku czy Rzędkowicach. W latach siedemdziesiątych dużą aktywnością wykazał się Zbyszek Wach, wytyczając sporo dróg, zwłaszcza na Ścianie Wschodniej, np. Pośrednia Studnia (V+), Żółty Filarek (VI), Kukuczka-Wach (VI+). W 1977 roku na Skale Aptece działał Krzysztof Mazik wraz z kolegami z Akademickiego Klubu Speleologii i Alpinizmu przy Śląskiej Akademii Medycznej. Poza przejściem wielu dróg klasycznych pokonali oni techniką hakową dziewiczą do tamtej pory, gładką płytę Głównego Spiętrzenia. Pokłosiem działalności tej ekipy był świetny przewodnik po Skale Aptece Krzysztofa Mazika w Biuletynie Informacyjnym „Alpiniste Complet” z 1978 roku. Kolejny postęp przyniosły dopiero lata dziewięćdziesiąte, kiedy to za sprawą Waldemara Podhajnego i Darka Kaptura powstały nowe, trudne drogi do stopnia VI.4 włącznie. Na początku dwudziestego pierwszego wieku wspinanie sportowe na Aptece stopniowo zamierało i z czasem popadła ona w zapomnienie. Sytuacja zmieniła się w 2010 roku dzięki kursowi ekiperskiemu UKA Warszawa. Cała Ściana Południowa doczekała się wymiany asekuracji, powstało także kilka nowych dróg. Również w 2010 roku na Ścianie Północno-Wschodniej dzięki pracy Patrycji Mikulskiej i Piotra Słupińskiego powstały trzy piękne, bardzo długie i w pełni ubezpieczone drogi. W 2011 roku, także na tej ścianie, zostały poprowadzone zapomniane projekty z lat dziewięćdziesiątych, jak i nieco młodsze. Za sprawą Fundacji Wspierania Rozwoju Wspinaczki „Wspinka” i dzięki pracy Piotra Poloczka, na trzech drogach została wymieniona asekuracja, co spowodowało, że obok Południowej również i Północno-Wschodnia Ściana stała się bardzo atrakcyjnym celem wyjazdów wspinaczkowych.

Drogi

Ścianka południowo-zachodnia
rys.1

1. Północno-Zachodnia Grań II (TRAD) droga biegnie granią aż do zaniknięcia trudności
2. Lewy Filarek III (2R+ST) G. Mróz (RP) 2010
3. Anakolut V (3R+ST) G. Mróz (RP) 2010, drogę można przedłużyć do wyższego stanowiska
4. Fizyk IV+ (3R+ST) G. Mróz (RP) 2010, drogę można przedłużyć do wyższego stanowiska
5. Prawy Filarek / Filar Południowo-Zachodni III+ (4R+ST) G. Mróz (RP) 2010

Ściana południowa
rys.2

Ściana południowa- Połać adeptów
rys.3

6. Południowo-Zachodnia Grań II (TRAD)
7. Filarek Adeptów II (TRAD)
8. Przez Dziuplę III (TRAD) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) 1955
9. Filarek Przy Dziupli VI+ (TRAD) D. Tim (RP) 2011, ogr. - nie korzystamy z ryski po prawej,
10. Środek Połaci Adeptów III (TRAD) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) 1955
11. Płytka Adeptów III (TRAD)
12. Kominek Z Blokiem III (TRAD) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) 1955

Ania Tim na środku Połaci Adeptów (fot. D. Tim)

Ściana południowa-Połać klasyczna
rys.4

13. Filar Apteki IV+ (4R+ST) K. Mazik i tow. (RP) 1977, droga powstała jako wariant wyjściowy do dwóch linii
Z. Dziędzielewicza z 1955 roku, które kończyły wspinaczkę z prawej strony filara
14. Prozak Życia VI (5R+ST) kurs ekiperów PZA (RP) 2010
15. III+ Reaktywacja VI+ (5R+ST) I. Gosztyła, W. Karnaś (RP jako VI.2) 2006, w zamyśle autorów wspinaczka biegła depresyjką, ściśle w linii asekuracji, obecnie drogę przechodzi się nieco z lewej, mniej więcej w linii tradycyjnej drogi Z. Wacha z 1973 roku
16. Taniec Lekkich Goryli VI.2 (5R+ST) D. Kaptur, T. Ręgwelski, J. Zawada (RP jako VI.1+) 1997
17. Kruche Francuskie VI.1+/2 (5R+ST) kurs ekiperów PZA (RP) 2010
18. Samotność Solisty / Gencjana VI+ (5R+ST) D. Kaptur (solo OS) 1994, linia ta pokrywa się w dużej części z tradycyjną drogą „Kukuczka-Wach” J. Kukuczki i Z. Wacha z 1973 roku, która startowała i kończyła się identycznie, zaś w środkowej części łączyła się z drogą nr 17 i nieco wyżej trawersowała w prawo do ryski.

Ściana południowa-Depresja
rys.5

19. Pavulon VI.1+/2 (6R+ST) J. Trzemżalski (RP jako VI.2/2+) 2010, ogr. - w górze nie korzystamy z ryski po lewej
20. Wyciski Palczaste VI.1 (6R+ST) K. Mazik i tow. (RP) 1977, D. Kaptur (solo) 1994; wyjście lewą ryską,
21. Prostowanie Wycisków VI.1+/2 (6R+ST) wyjście prawą ryską
22. Szybka Dwójka VI.1+/2 (7R+ST) D. Porada (RP) 1992
23. UKAz Carski VI.3 (5R+ST) P. Drobot (RP) 2010, droga robiona klasycznie przed 1992r ze startem na wprost (VI.3+)
24. Trzy Kwadranse Jazzu VI.4 (5R+ST) K. Mazik, M. Szcześniak, M. Tokarzewski (H, A2 III) 1977 z wyjściem w prawo zacięciem, W. Podhajny (RP jako VI.3+/4) 1992

Szybka Dwójka (fot. D. Tim)

Ściana południowa-Główne spiętrzenie
rys.6

25. Szara Maść / Oko Cyklonu VI.3+/4 (7R+ST) W. Podhajny (RP jako VI.3) 1992
26. Kakaowe Oczko VI.3+/4 (7R+ST) P. Wyrwa (RP jako VI.4) 2010
27. Klasztor Koszalin VI.4 (7R+ST) K. Mazik, M. Tokarzewski (H, A2) 1977, W. Podhajny (RP) 1992
28. Klasztor Koszalin Light VI.3 (7R+ST) kurs ekiperów PZA (RP) 2010
29. Direttissima / Strychnina VI.2+ (6R+ST) K. Malczewski, K. Mazik, W. Olechnowicz, M. Tokarzewski (H, A3 IV); około 1989r klasycznie z górną asekuracją
30. Rysa Farmaceutów VI.2 (7R+ST) W. Sonelski i tow. (H, A1 III) 1970; przed 1992 z dolną asekuracją
31. Wariant T VI.1 (6R+ST) K. Mazik i tow. (RP) 1977
32. Ścianka Aptekarzy VI (5R+ST) droga wcześniej błędnie uznawana za Wariant T
33. Droga Dziędzielewicza / Nad Jaskinią IV+ (2R+TRAD+ST) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) 1955, oryginalnie droga z ryski wychodzi w prawo na Kazalniczkę i stąd biegnie na top, drogę można również skończyć wspólnie z liniami nr 31 i 32
(4R+ST)

Grażyna Musialska na Klastorze Koszalin Light (fot. D. Tim)

Ściana wschodnia
rys.7

Filar południowo-wschodni
rys.8

34. Ryska Dziędziela III (1R+TRAD) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) 1955
35. Przez Górną Studnię V- (2R+TRAD) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) 1955

Ściana wschodnia-Ścianka nad lejem/Ścianka ze środkowym ogródkiem
rys.9

36. Między Studnią A Lejem V (TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977, zarośnięta
37. Nad Lejem VI- (TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977
38. Trawers Ścianki Nad Lejem III (TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977, zarośnięta
39. Przez Różę III (TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977, zarośnięta
40. Lewy Środkowy Ogródek III (TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977, zarośnięta
41. Prawy Środkowy Ogródek III (TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977, zarośnieta
42. III+ VI.1+ (3S) I. Gosztyła (RP) 2004
43. Mała Kaskada IV (TRAD) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) przed 1960

Ściana wschodnia-Kaskada
rys.10

44. Droga Kursowa IV+ (5R+ST) Z. Wach (RP) 1973
45. Między Kaskadami IV+ (TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977
46. Duża Kaskada-Lewym Pęknięciem / Droga Zejściowa III+ (TRAD+ST) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) przed 1960

Ania Gniady prowadzi Drogę Zejściową (fot. D. Porada)

Ściana wschodnia-Ścianka nad grotką
rys.11

47. Duża Kaskada-Prawym Pęknięciem VI- (TRAD+ST) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) przed 1960
48. Droga Piecucha VI.1+/2 (6R+ST) S. Piecuch (RP) 1991
49. Pośrednia Studnia-Lewą Ścianą V+ (TRAD) Z. Wach (RP) 1971

Ściana wschodnia-Turnia wiewiórek
rys.12

50. Pośrednia Studnia-Prawą Ścianą V+ (TRAD) Z. Wach (RP) 1971
51. Żółta Ścianka IV (3R+TRAD+ST) Z. Wach (RP) 1971
52. Trójka Dziędźla III+ (1R+TRAD+ST) Z. Dziędzielewicz i tow. (RP) 1955
53. Żółty Filarek VI (TRAD+ST) Z. Wach, D. Gellner, A. Warm (RP) 1972
54. Podwójną Rysą V+ (TRAD+ST) K. Mazik i tow. (RP) 1977
55. Przez Dziuple VI- (TRAD+ST) Z. Dziedzielewicz i tow. (RP) przed 1960
56. Za Jaszczurem Panny Sznurem VI.3+/4 (8R+ST) D. Kaptur, J. Zawada (RP) 1997

                         Dawid Łatka na Pośredniej Studni Prawą Ściana (fot. D. Porada)

                                   Turnia wiewiórek widziana ze szczytu Południowo-wschodniego filara (fot. D. Tim)

Ściana wschodnia- Z dolnym ogródkiem
rys.13/rys.13a

Ze względu na gęstą siatkę dróg przebiegających Ścianę z Dolnym Ogródkiem, na rysunku (nr 13) pokazano linie najbardziej popularne i te, które w najbliższym czasie zyskają nową asekurację. Drogi historyczne zostały zamieszczone na rysunku 13a.

57. Przy Nyży V (1R+1S +TRAD+ST) K. Mazik i tow. (RP) 1977, droga, wraz z prostującym projektem przygotowana do wklejenia asekuracji. W środkowej części nieco z prawej biegnie linia „Przez Nyżę” V (nr 57a, rys. 13a) Z. Dziedzielewicza z 1955 roku (1R+1S+TRAD+ST);
58. Hokejka V+ (1R+1S +TRAD+ST) Z. Wach (RP) 1972
59. W Poszukiwaniu Trudności VI+ (5R+TRAD+ST) K. Mazik i tow. (RP) 1977, w oryginalnej wersji droga kończyła się trawersem w lewo z podszczytowej półeczki i wyjściem na top; dolna część drogi jest przygotowana do założenia stałej asekuracji
60. Droga Klasyczna V+ (4R+1S+TRAD+ST) Z. Dziędzielewicz (RP) przed 1960;
- odrębnym wariantem startowym Drogi Klasycznej jest linia „Przez Rynnę” (nr 57b, rys. 13a) Z. Wacha z 1972 roku (V+), zaczynająca się drogą nr 57 i łącząca się z linią nr 60 w wybitnej rynnie nad Dolnym Ogródkiem (2R+1S+TRAD+ST);
- kolejną wariacją jest również wspinaczka Z. Wacha z 1972 roku (V+) „Przez Płytę” (nr 57c, rys. 13a), startująca drogą nr 57 i biegnąca przez płytkę na prawo od rynny, z wyjściem Drogą Klasyczną (5R+1S+TRAD+ST);
- ostatni wariant to „Diagonalna” (nr 57d, rys. 13a) Z. Wacha z 1972 roku (V), która zaczyna się jak poprzednie drogą nr 57, przecina skosem wspomnianą wyżej płytkę i wychodzi na top drogą nr 63 (4R+1S+TRAD+ST).
61. Z Prawej Strony Żebra IV+ (5R+TRAD+ST) Z. Wach (RP) 1972
62. Ości Zostały Rzucone VI.1 (IV, VI.1) (6R+ST+7R+ST) G. Mróz (RP) 2010, ogr. - na górze nie korzystamy z odstrzelonego bloku po prawej
63. Cześć I Dziękuję Za Ryby IV+ (IV, IV+) (6R+ST+5R+ST) P. Mikulska, P. Słupiński (RP jako V) 2010

Jurek Strzeja prowadzi Cześć i Dziękuję Za Ryby (fot. D. Tim)

Ściana północno-wschodnia
rys.14

Ściany wschodnia i północno-wschodnia (fot. D. Tim)

Ściana północno-wschodnia (lewa część)
rys.15

64. W Zasadzie Nie Groźna V+ (9R+ST) P. Mikulska, P. Słupiński (RP) 2010
65. Death Of The Warrior VI.1 (11R+ST) P. Mikulska, P. Słupiński (RP) 2010
66. Wiertalot VI.3+ (8R+ST) D. Tim (RP) 2011, ogr. - na początkowych metrach nie korzystamy z dużych chwytów po lewej, droga kończy się pod okapem skąd startują dwa trudne projekty
67. Entre Dos Tierras VI.4 (8R) D. Kaptur (RP) 1995, droga kończy się na półce, brak stanowiska zjazdowego; patrz droga nr 68

Ściana północno-wschodnia (część środkowa)
rys.16

68. Herosi Ciszy VI.2 (4R+ST) D. Kaptur (RP) 1996, droga startuje z półki, na której kończy się Entre Dos Tierras i, jest jej naturalnym przedłużeniem
69. Zakapturzony Aptekarz VI.1+ (6R+ST) D. Kaptur (TR) 1995, D. Tim (RP) 2011
70. Kominy Kursowe IV (1R+2H+TRAD) Z. Wach (RP) 1973, droga startuje z platformy
70a. Przez Dolną Studnię V (1R+TRAD) K. Mazik i tow. (RP) 1977, wariant wyjściowy
70b. Przez Ucho IV+ (1R+TRAD) Z. Wach (RP) 1973, wariant wyjściowy

Ściana północno-wschodnia (prawa część)
rys.17

71. Przez Trójkąt V+ (1R+TRAD) M. Pronobis (RP) 1972, droga startuje z platformy
71a. VI Z. Wach 1973, wariant startowy, droga startuje z platformy
71b. V+ (TRAD) Z. Wach (RP) 1973, wariant startowy, droga startuje kilka metrów poniżej platformy, z wąskiego źlebiku
72. Okap Waldemara VI.3 (4R+RZ) D. Tim (RP) 2011, duża odległość pomiędzy pierwszą a drugą wpinką, droga startuje z platformy
73. Haniebny Wysięg VI.2 (9R+ST) D. Kaptur (TR) 1995, D. Tim (RP) 2011

Filar północny
rys.18

74. Wielki Trawers Apteki V+ A0 (wahadło) (11R+2H+TRAD+ST) Z. Wach (RP) 1973, droga jest podzielona na cztery wyciągi. Pierwsze stanowisko na półce przy drodze Przez Trójkąt, drugie na półce, na której kończy się Entre Dos Tierras i trzecie w Dolnym Ogródku. Autor pokonał drogę z jednym wahadłem (trzeci wyciąg)
75. VI (1R+1S+TRAD)
76. V (TRAD)
77. Środek Filara VI+ (7R+ST) K. Mazik i tow (RP) 1977

Ściana północno-zachodnia
rys.19

78. IV (2H+TRAD)
79. V- (TRAD)
80. Mały Trawers Apteki IV (5R+1S+2H+TRAD)
81. III (TRAD)

Wspinanie, trekking, turystyka

Menu główne