Okiennik Wielki-Topo rejonu wspinaczkowego 2013

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: Topografie rejonów wspinaczkowych; Utworzono: Poniedziałek, 25 marzec 2013 19:47; Opublikowano: Poniedziałek, 25 marzec 2013 19:47; Dariusz Tim; Odsłony: 6054

Okiennik Wielki to jedna z najbardziej imponujących skał Jury Krakowsko-Częstochowskiej.
Potężna ściana czołowa zwieńczona charakterystycznym oknem osiąga wysokość 35 m. Oferuje ona wspinanie w przewieszeniu, jak i w pionowej oraz lekko połogiej płycie. Najdłuższe i najtrudniejsze drogi prawej części ściany czołowej, które kończą się na szczycie, wymagają kilkunastu ekspresów i siedemdziesięciometrowej liny. Do przejścia dróg w lewej części ściany wystarczy lina o długości pięćdziesięciu metrów. Od głównego masywu w kierunku zachodnim odchodzi skalne ramię o bardzo urozmaiconej budowie. Gładkie płyty, rysy i kominy, solidne przewieszenia oferują wiele dróg o dużej urodzie i szerokim przekroju trudności. W tym sektorze wystarczy lina pięćdziesięciometrowa i 10 ekspresów. Okiennik doceniany jest najbardziej przez wspinaczy preferujących drogi od stopnia VI.3 w górę, których jest tutaj najwięcej, jednak i zawodnicy spod niższej cyfry znajdą tu linie, na których będą mogli się spełnić. Dzięki akcji Naszych Skał wszystkie drogi zostały niedawno wyposażone w nową asekurację. Jednak nie tylko nowymi ringami Okiennik stoi, zwolennicy wspinaczki tradycyjnej również znajdą tutaj kilka perełek. Rysa Fijała, Wesoła Krzakówka czy wreszcie powalający Śląski Filar to drogi, które naprawdę warto zrobić. Istotną informacją jest także to, że ściana czołowa, ze względu na północną i połnocno-wschodnią wystawę jest idealna na słoneczne i ciepłe dni. Ponadto teren pod skałą jest przyjazny dzieciom, które mają tutaj sporo miejsca do zabawy oraz możliwość wspięcia się na niewielkie, łatwo dostępne skałki.

Okiennik-widok od zachodu (fot.D. Tim)

Dojazd.
Okiennik Wielki jest położony nieopodal wsi Skarżyce, około 10 km od Zawiercia. Do Skarżyc możemy dotrzeć autobusem linii nr 5 spod dworca PKP w Zawierciu. Z przystanku pod skałę pozostaje jeszcze około 1,5 km marszu żółtym szlakiem. Samochodem można dojechać na kilka sposobów. Jadąc od Żerkowic, po około 1 km, po prawej stronie mijamy duży dom, a raczej pałac, i po przejechaniu kolejnych 500 m skręcamy w prawo w polną drogę (czerwony szlak), która doprowadzi nas pod skałę. Jadąc od strony Kroczyc po ok. 2 km skręcamy w prawo kierując się na Morsko. Po kolejnych 2 km w Piasecznie skręcamy w lewo i po kilku minutach jazdy leśną drogą (żółty szlak) docieramy pod czołową ścianę Okiennika. Jeśli nie chcemy tłuc się po lesie możemy pojechać dalej w stronę Skarżyc i na końcu długiej prostej przed zakrętem skręcić w lewo, w utwardzoną drogę (żółty szlak), skąd już widać skałę. Parkujemy na polance pod ścianą czołową lub od strony zachodniej w miejscu gdzie łączą się dwie drogi dojazdowe.

Historia eksploracji.
Najstarsza potwierdzona wspinaczka w masywie Okiennika to przejście przez Jerzego Badurę Komina Kosmonautów (V) w 1962 roku. Trzy lata później Jan Junger rozpoczął eksplorację ściany czołowej prowadząc Drogę Jungera (VI+). Lata siedemdziesiąte to przejścia z dolną asekuracją bądź na wędką narzucających się formacji o trudnościach do VI.1+. Prawdziwy wysyp nowych dróg następuje jednak dopiero w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Począwszy od zawodów wspinaczkowych zorganizowanych tutaj w 1988 roku, na Okienniku rozpoczął się eksploratorski wyścig. Za sprawą Waldemara Podhajnego i Mirka Wódki powstało wiele dróg na wszystkich ścianach masywu. Swoje trzy grosze dorzucili także Mariusz Dąbrowski, Rafał Pietrasiak, Waldek Baranik oraz Staszek Piecuch. Obecnie ściany Okiennika pokrywa gęsta siatka dróg, w której czasem trudno się zorientować, a najtrudniejszą z nich jest Zło Konieczne VI.6+/7 nieżyjącego już Pawła Wyrwy.

1. Ryski Muminkowe IV (TRAD)
2. Muminek VI+ (3R+ST) W. Baranik (RP) 1999

3. Cnotka Panna Migotka VI.2 (6R+ST) M. Dąbrowski (RP) 2000, ogr. górną płytkę pokonujemy środkiem nie korzystając z klam po prawej
3a. Cnotka Panna Migotka Light VI (6R+ST), trudności górnej płytki obchodzimy z prawej strony
4. Franky Turbo VI.5/5+ (7R+ST) R. Pietrasiak (RP) 1999
5. Projekt otwarty “Outlander”   (6R+ST) Jacek Trzemżalski
6. Niech Się Bida Wścika VI.5+ (5R+ST) M. Wódka (RP) 1998
7. Komin Kosmonautów (Komin Komandosów) V (TRAD+ST) J. Badura, H. Lizoń (RP) 1962, jako atrakcję, zwłaszcza dla dzieci, możemy potraktować szczelinę rozpoczynającą się w kominie, która wyprowadzi nas na      zachodnią stronę skały w pobliżu okna

8. Bańka Mydlana O Pastelowych Barwach V+ (5R+ST) W. Porębski (RP) 2010, dość rzadkie obicie
9. Droga Dla Mojej Dziewczyny VI+ (5R+ST) T. Biernacki (RP) 2009
10. Droga Jungera VI+ (VI+, IV+) (6R+ST+3R+ST) J. Junger i tow. (RP) 1965, robiąc drugi wyciąg można przy okazji zwiedzić dolne okno
11. Droga Bodhisattwy VI.2+ (10R+ST) M. Dąbrowski (RP) 1996, Ł. Miller (solo)
12. Młode Strzelby VI.4+ (8R+ST) W. Podhajny (RP) 1988
13. Dzień Jak Co Dzień VI.3 (6R+ST) W. Podhajny (RP) 1988, koniec pod okapem, UWAGA: czerwiec – lipiec czynne gniazdo sokołów w dziupli
14. Dzień Jak Nie Co Dzień VI.4+ (10R+ST) S. Piecuch (RP) 2000, UWAGA: czerwiec – lipiec czynne gniazdo sokołów w dziupli
15. Niebieskie Karimaty VI.3+ (10R+ST) M. Wódka (RP) 1989, UWAGA: czerwiec – lipiec czynne gniazdo sokołów w dziupli
16. Młode Strzelby Maratończyka VI.4+/5 (10R+ST) W. Podhajny (RP) 1999, start Maratończykiem, po pierwszej wpince trawersujemy skosem do Dzień Jak Co Dzień + okap Młodych Strzelb; brak drugiej wpinki w trawersie
17. Maratończyk VI.5/5+ (10R+ST) W. Podhajny (RP) 1993, start wprost, pierwsza wpinka z dobrej dziury po lewej stronie ringa, uciekanie w prawo przez fuckera do klamki z Wycieczki Do Ojcowa jest niewłaściwe

17a. Maratończyk Na Krzywy Ryj VI.5 (11R+ST), start Wycieczką Do Ojcowa
18. Wycieczka Do Ojcowa II VI.6 (11R+ST) M. Wódka (RP) 2009, po 7 ringu wprost w górę
19. Nocne Akcje VI.5+/6 (15R+ST) M. Wódka (RP) 1993, przed kluczowymi trudnościami w górze odejście w lewo do odpoczynkowych podchwytów; ogr.E – w trudnościach linia po prawej
20. Super Akcje VI.6 (15R+ST) M. Bartocha (RP) 1994, bez odejścia do odpoczynkowych podchwytów; ogr. D i E – w trudnościach linie po lewej i po prawej
21. Wycieczka Do Ojcowa VI.5+ (13R+ST) M. Wódka (RP) 1989, po 9 wpince w prawo – stare napisy na skale
22. Pan I Władca VI.6 (14R+ST) Ł. Dębowski (RP) 2011, start Władcą Pierścieni + 3 wpinki nowego terenu (złote ringi) pomiędzy Władcą a Wycieczką + koniec Super Akcjami; ogr. D i E
23. Zaklęcie Ojców VI.5+/6 (12R+ST) Ł. Dębowski (RP) 2011, start jak Pan I Władca + koniec Wycieczką do Ojcowa
24. Res Nullius VI.5+/6 (13R+ST) P. Zioło (RP) 2005, start Władcą Pierścieni + koniec Nocnymi Akcjami, ogr. E
25. Władca Pierścieni VI.5 (10R+ST) A. Marcisz (RP) 1989
26. Zło Konieczne VI.6+/7 (12R+ST) P. Wyrwa (RP) 2007, ogr. A - nie korzystamy z dziupli
27. Groove Driver VI.6 (12R+ST) P. Wyrwa (RP) 2005
28. Pożegnanie Zimy VI.5+ (12R+ST) M. Wódka (RP) 1996, ogr. C - linia ograniczająca płytkę po wyjściu z dziupli
29. Agaave VI.6+ (16R+ST) S. Wutke (RP) 2001, ogr. B, D i E - jak na Śnieżnej Imprezie i Super Akcjach, po 7 ringu trawers w skosem lewo do Super Akcji
30. Śnieżna Impreza VI.5+/6 (14R+ST) M. Wódka (RP) 1996, ogr. B - linia na prawo od dziupli, nie korzystamy z dziupli i kilku chwytów powyżej
31. Samotność Długodystansowca VI.5 (11R+ST) W. Podhajny (RP) 1993
31a. Samotność Długodystansowca Direct VI.5 (12R+ST) M. Wódka (RP) 1996, start Pożegnaniem Zimy
32. Ga, Ga. Chwała Bohaterom VI.5+/6 (11R+ST)* W. Podhajny (RP) 1996, brak przedostatniego ringa pod górnym okapem, drogę można skończyć Samotnością Długodystansowca

33. Gloria Victis VI.5+/6 (12R+ST)* W. Podhajny (RP) 1996 *, Dotychczasowa różnica w wycenach dróg „Ga, Ga. Chwała Bohaterom” oraz „Gloria Victis” wynikała stąd, że autor dróg, wyjście z okapu na płytkę zrobił różnymi sekwencjami. Przy zastosowaniu tego samego patentu, trudności są podobne z lekkim wskazaniem na Ga Gę, która ma trudniejszą górną część.
34. Moce Piekielne VI.5+ (13R+ST) W. Podhajny (RP) 1994
35. Czarcie Harce VI.2 (11R+ST) R. Pietrasiak (RP) 1996, droga przecina skosem w lewo kluczową płytkę i wychodzi za filar, oryginalnie końcówka biegła płytą ściany czołowej i nie łączyła się z Serem Kukuczki
36. Ser Kukuczki VI (TRAD+4R+ST) J. Kukuczka i tow. (RP) 1968, start z półki, na którą wchodzimy drogą nr 43
37. Ser Szwajcarski V (8R+ST), start z półki, na którą wchodzimy drogą nr 43
38. Mazik-Sowula VI (TRAD) K. Mazik, A. Sowula (RP) 1978, start z półki, na którą wchodzimy drogą nr 43
41. Framuga VI.1+ (2R+ST) R. Pietrasiak (RP) 1996, start z okna
42. Zagadkowa Niedziela VI.2 (2R+ST) R. Pietrasiak (RP) 1996, start z okna , ogr. wyjście przez płytkę nie korzystając z rysy po lewej
43. Droga Wejściowa II (TRAD) tą drogą wchodzimy na półkę, z której startują drogi nr 36-38; idąc dalej półką możemy dojść do dolnego okna (IV)

Paweł Wyciślik na Gloria Victis (fot. D. Tim)

Dariusz Tim na Zagadkowej Niedzieli (fot. J. Strzeja)

44. Północny Filarek Igły VI (TRAD+ST) K. Mazik, A. Straszak, M. Tokarzewski (RP) 1978
45. Trzy Schronienia – Dharma VI.1 (4R+ST) A. Straszak, M. Tokarzewki (RP) 1978. Droga ta została obita przez Mariusza Dąbrowskiego w 1996. Mariusz dodał również dwa oddzielne warianty startowe do tej drogi: Trzy Schronienia - Budda VI+ z lewej i Trzy Schronienia - Sanga VI.1+ z prawej.
46. Prawy Kant Igły V (TRAD+ST) K. Mazik (RP) 1978

47. Przez Konia IV+ (6R+ST), stanowisko niewidoczne, ukryte za kantem
48. Amica VI.1+ (TRAD+4R+ST)
49. Śliczne Zacięcie Light III (TRAD+1R+ST), stanowisko niewidoczne, ukryte za kantem
50. Śliczne Zacięcie V (TRAD+1R)
50a. wariant startowy z lewej (IV) V (TRAD+1R)
51. Super Brudas VI.4+ (9R+ST) M. Wódka (RP) 1995
52. Zapraszamy Do Trójki VI.3+ (5R+ST) M. Wódka (TR) 1987, W. Podhajny (RP) 1987
53. Gorące Łapki VI.3 (5R+RZ) M. Wódka (TR) 1989, W. Podhajny (RP) 1992
54. Międzyłapie VI.4+ (7R+ST) M. Wódka (RP) 1996
55. Zimne Łapki (Diabelska Bździna) VI.1+ (8R+ST) J. Fijałkowski (TR) 1978, P. Korczak (RP) 1984
56. Perpetuum Mobile VI.3+ (7R+ST) M. Wódka (RP) 1996 oryginalnie VI.4+/5, droga biegła ściśle płytą bez filarka
57. Żabie Udka VI.3 (7R+ST) Z. Krośkiewicz (RP) 1992
58. Prostowanie Żabich Udek VI.3+ (8R+ST) M. Wódka (RP) 1996
59. The Doors VI.1 (7R+ST) M. Dąbrowski (RP) 1996, D. Tim (solo) 2003
60. Droga Tokarzewskiego VI+ (5R+TRAD+ST) M. Tokarzewski (TR) 1978
61. Komin Między Basztami VI (TRAD+ST)

62. Czarne Dziuple VI.1 (TR+ST) M. Wódka (TR) 1987, końcówka kominem
63. Oko Sokoła VI.1+/2 Dariusz Tim, Piotr Poloczek (RP) 2013, druga część drogi po wyjściu z komina wiedzie ściśle płytą i filarkiem prawej ściany
64. Mein Kampf VI.2 (1R+TRAD+ST) K. Pankiewicz (RP) przed 1980
65. Komin W Bliźniaczej VI.1 (TRAD+ST) Z. Wach (RP) 1972
66. Mały Książę VI.5/5+ (5R+ST) R.Pietrasiak (RP) 2002, UWAGA: czerwiec – lipiec czynne gniazdo sokołów w dziupli
67. Na Krawędzi VI.4+ (6R+ST) S. Piecuch (RP) 2001, w dolnej części krucho

68. Zielone I Czarne VI.3 (6R+ST) M. Wódka (RP) 1996, start kominem, pierwsza wpinka wysoko
69. Komin Z Załupą IV+ (TRAD)
70. Koksik Zdrój VI.1 (5R+ST) A. Machnik (TR) 1991, M. Bąk (RP) 1995 ogr. w dolnej części nie korzystamy z kamienia po prawej i z rysy po lewej
71. Droga Kominem IV (TRAD) możliwy zjazd ze stanowiska z drogi Domator

72. Domator VI.3+ (8R+ST) M. Wódka (RP) 1996 oryginalnie (VI.4), droga w kluczowym miejscu wiodła nieco bardziej z prawej strony; obecnie chodzi się ją prawie w kominie ryskami z lewej
73. Mroczny Przedmiot Pożądania VI.4 (6R+ST) W. Podhajny (RP) 1987
74. Między Krzakami A Pożądaniem VI.2+/3 (7R+ST) M. Dąbrowski (RP) 1996, oryginalnie droga wyceniona na VI.3+ posiadała ogranicznik (obecnie niewidoczny), a jej linia, w górnej części wiodła wprost w górę, ze skąpym użyciem rysy i bez dobrych chwytów z Wesołej Krzakówki
75. Wesoła Krzakówka VI.1+ (TRAD+3R+ST) J. Fijałkowski (TR) 1979, P. Korczak (RP) 1984
76. Emmylou Harris VI.4 (8R+ST) W. Baranik (RP) 1996, nie korzystamy z głównej rysy Wesołej Krzakówki, można łapać jedynie krótkiej odnogi w środkowej części drogi
77. Zaproszenie VI.5 (8R+ST) M. Wódka (RP) 1998
78. Powitanie Wiosny VI.5+ (8R+ST) M. Wódka (RP) 1995

79. Śląski Filar VI.1+/2 (TRAD+ST) W. Kurtyka (TR) 1978, P. Korczak (RP) 1984
80. Ostatni Dzwonek VI.5+/6 (8R+ST) W. Podhajny (RP) 1995
81. Krytyka Czystego Rozumu VI.5 (9R+ST) W. Podhajny (RP) 1994, ogr. w dolnej części, do pionowego filarka, poruszamy się w przewieszeniu nie wchodząc na połogą płytkę, jak również nie siadając i nie kładąc się na niej
82. Koniec Wyścigu VI.5+ (8R+ST) W. Podhajny (RP) 1994
83. Prostowanie Rysy Fijała VI.3 (TRAD+1R+ST)
84. Rysa Fijała VI+ (TRAD) Z. Wach (RP) 1972
85. Podhajny Grand Prix VI.5 (8R+ST) P. Korczak (RP) 1988
86. Małe Tęsknoty, Wielkie Marzenia VI.4+ (8R+ST) W. Podhajny ( RP) 1988
87. Usługi Krawieckie VI.4+ (3R+ST) W. Podhajny (RP) 1996
88. Igły I Szpilki VI.3+/4 (3R+ST) M. Wódka (RP) 1990
89. Ludzie Z Żelaza V+ (TRAD) M. Bąk (RP) 1994
90. Prawą Częścią – Kominem V (TRAD)
91. Rysa Nastolatków VI.1 (2R+TRAD) M. Wódka (TR) 1979
92. Cybanty VI.3 (5R+ST) M. Wódka (TR) 1984, W. Podhajny (RP) 1994

Krytyka Czystego Rozumu. Wspina się Sebastian Dudek (fot. D. Tim)

Magdalena Jadwiszczok na Małych Tęskontach, Wielkich Marzeniach (fot. D. Tim)

Szymon Grzeszkowiak i Ostatni Dzwonek (fot. D. Tim)

93. Droga Baranika VI+ (3R+ST) K. Mazik, A. Sowula (IV A0) 1978, W. Baranik (RP)
94. Lewa Mydelnica VI.1+ (3R+ST )
95. Prawa Mydelnica VI.1 (3R+ST)

96. Marsz Weselny VI.3 (3R+ST) M. Wódka (RP) 1996
97. Spotkajmy Się O Północy VI.4+ (4R+ST) M. Wódka (RP) 1990
98. Pozytywne Myśli VI.2+ (4R+ST) M. Dąbrowski (RP) 1996
99. Nie Ma, Że Boli (Rysa W Kancie) V (TRAD) M. Bąk, P. Sorek (RP) 1994

100. Północny Filarek IV (TRAD)
101. Podwójna Rysa V+ (TRAD) M. Tokarzewski 1978

102. Filarek Kufy VI.1 (3R+ST)
103. Droga Mazika IV+ (TRAD K. Mazik 1978
104. Droga Na Kufie IV+ (TRAD) K. Mazik 1978
105. Kominek Kufy II (TRAD)

106. Plecy Widowni VI.3 (2R+ST) M. Dąbrowski (RP) 1995

107. Kraina Deszczowców VI.3+ (4R) D. Mizera, A. Wróblewski (RP) 1999
108. Turnia Brata Ziemowita VI.3+ (3R+RZ) M. Dąbrowski (RP) 1995
109. Droga Brata Mikołaja VI.4 (3R+ST) M. Dąbrowski (RP) 1996
110. Droga Wejściowa II+ ze szczytu łatwo dostępne jest stanowisko dla dróg nr 35-37, z niego po zjeździe osiągamy kolejno dwa stanowiska dla dróg na Ścianie Czołowej

Okno Okiennika (fot.D. Tim)