Kobyla uaktualnienie-Wisła-Polska-Topografia rejonu wspinaczkowego 2009

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: Topografie rejonów wspinaczkowych; Utworzono: Czwartek, 20 sierpień 2009 11:27; Opublikowano: Czwartek, 20 sierpień 2009 11:27; Marcin Nogal&Tomek Kaptur&Darek Kaptur; Odsłony: 9353

Kobyla uaktualnienie - Wisła - Polska - Topografia rejonu wspinaczkowego

       Kiedy w styczniu tego roku zamieściliśmy na stronie topo Kobylej po jej oczyszczeniu i ubezpieczeniu przez Marcina Nogala nie przypuszczaliśmy, że stała ta stanie sie tak popularnym rejonem. Dodatkowo wydawało się że nic nowego w tak krótkim czasie się tam nie wydarzy. Bylismy jednak w błędzie. Marcin podobezpieczał drogi by jeszcze zwiększyć ich bezpieczeństwo tworząc z tej skały najlepszy ogródek skalny w szeroko rozumianym otoczeniu Dol.Wisły. To uaktualnienie stanowi zobrazowanie stanu asekuracji i przebiegu dróg na dzień dzisiejszy. Ciekawym dodatkiem zamieszczonym na końcu opacowania jest relacja Tomka Kaptura dotycząca uwag co do asekuracji i czystości na części dróg .Ortodoksom "czystego OS" sugeruję tej części topo nie czytać.

                                                                                                     Darek Kaptur
Kilka informacji o terenie:

Rejon wspinaczkowy znajduję się w Wiśle, pomiędzy Wisłą Dziechcinką a Wisłą Łabajów. Znajduje się on na wysokości ok. 830m n.p.m. Kobyla lub Kobyla Skała, tworzy ona niejednolity ciąg bulderów będących przedstawicielem fliszu karpackiego. Ma ona układ ławicowy. Poprzecinana jest licznymi szczelinami, z wieloma półkami i kilkoma kominami, o łącznej długości 132 m ( po obwodzie) i wysokości od 3 do 13metrów.
Od północnego krańca skały zlokalizowany jest charakterystyczny komin tzw. „Szpara w Kobylej”. Drogi wspinaczkowe oznaczone są numerami od 1 do 24, a ich przebieg wyznaczony jest na zamieszczonych schematach i zdjęciach. Wycena podana jest w dwóch wariantach. Pierwszy w nawiasach kwadratowych przyjęta za kol. Z Kw Bielsko.
Drugi „ uwspółcześniony”. Kilka dróg jest ubezpieczonych ringami i spitami. W skale tkwią również stare haki, których proponuje nie używać.

Topografia:

Teren wspinaczkowy znajduje się w Wiśle na osiedlu Kobyla – Skała, skała jest położona poniżej drogi dojazdowej, więc można ją łatwo przeoczyć. Wystawa – wschodnia.
Cenne informacje:
możliwy dojazd samochodem lub podejście szlakiem turystycznym,
teren wspinaczkowy jest terenem prywatnym,
należy zakładać stanowiska do wędkowania z wykorzystaniem drzew, kilka ringów jest ruchomych lecz obok zostały dobite nowe,
lokalizacja GPS: N 49 37. 47.8’; E 18 51. 21.4’
Dojście:
Niebieskim szlakiem ze stacji Wisła Dziechcinka , +/- 30-40 min podejścia.

Dojazd
Punktem docelowym jest Wisła. Będąc już w Wiśle poruszamy się dalej główną ulicą 1 Maja [nr. drogi 941] zostawiając centrum Wisły za sobą. Dojeżdżamy do ronda przy którym znajduje się stacja benzynowa [Orlen] po lewej stronie, jedziemy dalej prosto [Kierunek: Istebna, Jasnowice, Jablunkov (CZ)] cały czas główną drogą. Po przejechaniu ok. 2 kilometrów trzeba skręcić w prawo i przejechać przez mostek. Zjazd jest bardzo niewidoczny i można bardzo łatwo go przejechać, dlatego najlepiej jest obrać punkt orientacyjny którym jest po prawej stronie „GS Market” i przystanek autobusowy, a po lewej „Verde – hotel restauracja pizzeria”.

Zaraz za tym marketem po przejechaniu max 50metrów należy skręcić w prawo tak jak wskazuje znak informacyjny „DW Potok” oraz znak Os. Kobyla, Mały Stożek.

Będąc już na gruntowej drodze, jedziemy cały czas pod górę,

przejeżdżamy przez niestrzeżony przejazd kolejowy i dalej pod górę.

Po przejechaniu ok. 1,7km dojeżdżamy do rozwidlenia dróg, jedziemy w prawo.

Jadąc cały czas prosto dojeżdżamy na niewielką polanę, tutaj właśnie należy zostawić samochód. Skały są pod nami.


Wspinanie:

Teren wspinania można podzielić na dwa sektory A i B.
Sektor A – bulderowy, sektor B – wspinaczkowy
Teren głównie pionowy.Drogi wspinaczkowe

Schematy: Sektory A i B

Zdjęcia panoramiczne: Sektory A i B

Wykaz dróg
1. [problemówka]   VI.1*
2. [próba?]   VI*
3. [III]   V+*
4. [III]   V+*
5. [V]   III+
6. [V]   IV-
7. [IV]   III+
8. [II]   IV-
9. [V]   IV
10. [IV]   IV-
11. [próba?]   VI.2 „kwarc”
12. VI.2 „w poszukiwaniu problemów” aut. M. Szczotka 2003r.
13. VI.3
13A. VI.2 – bez użycia rysy
14. [VI+]   -VI.1 + „płetwa“
15. [VI+] VI.1+
16. [VI] VI "litra"
17. [V] VI+
17a. [V] V+ "lecą łabędzie"
18. [V] V
18a. [V] V (bez użycia półki - tz. Resta)
19. [IV+] IV+
20. [V] IV+
21. [V] VI.2 "klocki lego"
22. [IV+] IV
22a. [III+] III
23. [IV] III
24. [V] III+
* - droga traktowana jako bulder
[ ] – wycena „starszego” pokolenia;)

Tomek Kaptur o ciekawych niuansach asekuracji i czystości na drogach:
"Droga nr 19: przedostatnia wpinka po lewej stronie na płycie. Warto oczyścić chwyty z góry przed prowadzeniem,wiekszość dobrych chwytów jest schowana pod syfem.
Droga nr 17: 3 wpinka nad okapem niewidoczna. Wpinanie ryzykowne,[1] wyjść na prawo od wpinki, duże klamy, wpinka w zasięgu po lewej [2], stojąc pod okapem chwycić w odciąg na lewą stronę wystający płaski chwyt (poziomy nos)."